Ah o günler ki bizimleydi yüzün, ışıtan oydu bu güngörmez evi camın ardında gülümser gibi ay; şimdi boş gökler anımsar mı seni? Bir kadehtin bize bal renginde, sevgi renginde, umut renginde; gezdin ömrünce dudaktan dudağa, o yiten yıllar anımsar mı seni? Sen çizerdin bize her…

Göğün ipini tutmuş koşuyor çocuksavura savura denizi, al yeşil mor, kıyı boyunca.Kapılardan içeri yaz doluyor döne dönekeskin bir adaçayı, reçine, kekikkokusuyla, başdöndürücübir çingene çergisi çığrışmasıyla, gün günden uzun,gün günden deli.Dilimizde zaman av etleri tadında. Akşamları kıyıda, demlenirken altında salkımsöğütün,başı dizimizde uyuyor deniz, yorgun, güleryüzlü, güvenli

Arasında bir düşün ne ileri ne geri, adım atsan uçurum ya da gök perdeleri, görünürde ne bir dam ne bir deniz feneri bu saran karanlıkta surlarıyla her yeri; ayağında yol tozu, yüzünde ecel teri, diz boyu bata çıka ve bir kemik bir deri nereye bu…

1. Ben hep seni izleyen karanlık tanrı her nesneye gizlenip, susup her yerde yalnız seni izleyen, senin her düşünü… 2. Sen bir sisin ardında kanatsız bir kuş, ben bir sisin ardında görünmez bir ağaç, varlık bizi yansıtan bu çığlık, bu susuş… 3. Gökten neyi bekledinse,…

Yüreğin bir yeryüzü haritası, uçsuz bucaksız,insan yüzleriyle çizilmiş yalnız.

Yalnızlığı bir doymaz köpek benzeriher gün yüreğiyle besleyip hititten beri, yalnızlığı bizanstan beri, islâmdan berigezdiren ardısıra hep böyle bir kemik bir deri ve bir kemik bir deriyüzünde paslanarak söz kilitleri, yüzünde paslanarak sabrın ağır kilitleritutmağa çalışan devrilecek son kirişleri, o yaklaşan yıkılışın dev kirişlerisallanırken ileri…

Sen misin, ey şiir, o görünmez elgülün saatini kuran, en güzel?

1932 yılında Çorum'da doğdu. İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi (Mimar Sinan Üniversitesi) Resim Bölümü'nü bitirdi (1956). Şiir yazmaya ortaöğretimin ilk yılında başladı. Şiirlerini Adama Sanat, Gösteri, İstanbul, Somut, Soyut, Şiir Odası, Türkçe, Varlık, Yazko Edebiyat gibi dergilerde yayımladı. Simgelere ve gerçeküstücü kurgu yöntemlerine dayalı özgün…

Köklerini yitirmiş yüzler,bir boşlukta savrulan yüzler. Yüzler, gecemizden içerigünümüzden içeri yüzler. Bir çığlığa açılmış, uzunbir suskuya açılmış yüzler. Kapısı yok, penceresi yoko yıkık saraylar, o yüzler. Yüzümüzde bilmediğimizbir tırnağın yırttığı yüzler. Bütün köklerini yitirmişaramızda savrulan yüzler…

Onlar onlar ışıyıp gecemizde ay kadınları, ay kadınları, onlar aşka örs alınları… Onlar gecemizde ay kadınları, ay kadınları, ey sevinç testileri, ey ışığın en yalınları! Onlar gecemizde ay kadınları, ay kadınları, Sedef kutularda kitlendi hep yarınları. Onlar ay kadınları, ay kadınları, öfkemizin ifritine gebeyken saf…