Bu akşam bir ateş duyup etimdeKadın, kadın diye içimi oydum.Ruhuma bir serin yer istedim deAlnımı mermerin üstüne koydum. Birden karanlıklar sökülüverdiOdama bir hayal dökülüverdi,Karşımda gerindi bükülüverdi,Onu gözlerimle çırılçıplak soydum. Artık ben ne günah olsa işlerim,Yumuşacık yastığa geçti dişlerim,Bir ân kadar sürdü can verişlerim,Ey kadın, bu…

I Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.Yolumun karanlığa saplanan noktasında,Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum. Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;Biri benim, biri de serseri kaldırımlar. İçimde damla damla bir korku birikiyor;Sanıyorum, her sokak…

Kedim, ayak ucuma büzülmüş, uyumakta;İplik iplik sarıyor sükûtu bir yumakta,Hırıl hırıl,Hırıl hırıl… Bir göz gibi süzüyor beni camlardan gece,Dönüyor etrafımda bir sürü kambur cüce,Fırıl fırıl,Fırıl fırıl… Söndürün lâmbaları, uzaklara gideyim;Nurdan bir şehir gibi ruhumu seyredeyim,Pırıl pırıl,Pırıl pırıl… Sussun, sussun, uzakta ölümüme ağlayan;Gencim, ölmem, arzular kanımda…

Yeryüzünde yalnız benim serseri,Yeryüzünde yalnız ben derbederim.Herkesin dünyada varsa bir yeri,Ben de bütün dünya benimdir derim. Yıllarca gezdirdim hoyrat başımı,Aradım bir ömür, arkadaşımı.Ölsem dikecek yok mezar taşımı;Halime ben bile hayret ederim. Gönlüm ne dertlidir, ne de bahtiyar;Ne kendisine yâr, ne kimseye yâr,Bir rüya uğrunda ben…

Ak saçlı başını alıp eline,Kara hülyalara dal anneciğim!O titrek kalbini bahtın yeline,Bir ince tüy gibi sal anneciğim! Sanma bir gün geçer bu karanlıklar,Gecenin ardında yine gece var;Çocuklar hıçkırır, anneler ağlar,Yaşlı gözlerinle kal anneciğim! Gözlerinde aksi bir derin hiçin,Kanadın yayılmış, çırpınmak için;Bu kış yolculuk var, diyorsa…

Necip Fazıl KISAKÜREK (1905 – 1983) 26 Mayıs 1905'da İstanbul'da doğdu. Çocukluğu Çemberlitaş'ta geçti. İlk ve orta öğrenimini Amerikan ve Fransız kolejleri ile Bahriye Mektebi'nde (Askeri Deniz Lisesi) tamamladı. Lisedeki öğretmenleri arasında dönemin ünlü şair ve yazarlarından Yahya Kemal, Ahmet Hamdi (Akseki), İbrahim Aşkı gibi…

Çın, çın, on iki hece,Çaldı bir eski saat.On ikide her gece,Bana diyor ki, saat: Dün, bugün, yarın, siz, biz,Bu yayın içindeyiz;Onu yüzyıl sayın siz.Ömür on iki saat… 1931

Perde düşse ve her şey olduğu yerde donsa;Görünse yıldız yıldız, fezada Anayasa… 1978

O Var!..Necip Fazıl Kısakürek Her defa haberi taze bir müjde;O var! Her defasında, geç, gafletten vecde;O var! Ne sen varsın, ne ben, ne yâr, ne kimse;O var! Bütün sevdiklerin elden gittiyse;O var! Kalacak kim var ki dost tomarında?O var! Sana daha yakın şah damarından;O var!…

Her taraf pırıl pırıl;Toz yağmuru, samandan.Rüyada bastırıldım,Ses geliyor ormandan… Süzülmüş ki, süzülmüş,Son kelime harmandan;Altından bir anahtar,Ses geliyor ormandan… Benim bir bilmecem var,Daha grift zamandan.Çözülsene kördüğüm!Ses geliyor ormandan… Arkalarda şehirler,Kıvılcımdan, dumandan,Hasretten daha ılık,Ses geliyor ormandan… Kaçın, kaçın kuytuyaAhtan, oftan, amandan!Kafdağına giden yol,Ses geliyor ormandan… Bir yıldızdan…

ApartmanNecip Fazıl Kısakürek Sır vermeye alışkanPencereler aydınlık.Duvara şüphe çakanGölgelerde şaşkınlık. Üst üste insan türü,Bu ne hayat, götürü!Yakınlıktan ötürüKaçıp gitmiş yakınlık… 1973

Öyle bir sokak ki, buHer köşede bir kadın;Geçene, öz yolcusuGibi bakar… Anladın… Ve kalbin sana sorar:Bakıp geçmekte ne var?Sen de her insan kadarOnlara aşinaydın… 1928

Ne derlerse desinler,Yakın dostlarım cinler…Havanın ve alevinKemiksiz çocukları;Yüzbir odalı evinHaşmetli konukları,Rüzgârdan topukları,Yakın doslarım cinler… Kum gibi kalabalık,Bin şekil ve bin kılık;Suda bir gümüş balık,Postacı güvercinler,Zümrüt yüklü hecinler,Yakın dostlarım cinler… 1939

Yetişir boğuştuğum gece gündüz ecelle;Allah Rahim ve Rahman, Allah Azze ve Celle… 1983

Onlar ki, dudakları ölümsüzlük tasında;İmzaları, mâverâ yurdu haritasında… 1976

İki yıldız arası göğe asılı hamak…Uyku, uyku… Zamansız ve mekansız, uyumak.Uyumak istiyorum; başım bir cenk meydanı;Harfsiz ve kelimesiz düşünmek Yaradanı.İlgisizlik, herşeyden kesilmiş ilgisizlik;Bilmeyiz ki, en büyük ilme denk bilgisizlik.Usandım boş yere hep gitmelerden, gelmelerden;Bırakın uyuyayım, yandım kelimelerden!Göz kapaklarımda gün, kapkara bir kızıllık;Kulağımda tarihin çıkrık sesi,…

Rüzgâr öyle esti, öyle esti ki,Her şey uçup gitti, kaldı Yaradan.Ayna düştü, hayal, perdelerdekiBir akiscik gibi çıktı aradan. Sırtımı uykuda dürtüyor bir el;Fırla yatağından koşar adım gel!O bir minicik zar, kabuğunu del!Seni çağıran var, tâ maverâdan!

Akşamı getiren sesleri dinle,Dinle de gönlümü alıver gitsin.Saçlarımdan tutup kor gözlerinleYaşlı gözlerime dalıver gitsin. Güneşle köye in, beni bırak daKüçüle küçüle kaybol ırakta.Bu yolu dönerken arkana bak daKöşede bir lahza kalıver gitsin. Ümidim yılların seline düştü,Saçının en titrek teline düştü,Kuru yaprak gibi eline düştü,İstersen rüzgara…

Tahtadan yapılmış bir uzun kutu;Baş tarafı geniş, ayak ucu dar.Çakanlar bilir ki, bu boş tabutu,Yarın kendileri dolduracaklar. Her yandan küçülen bir oda gibi,Duvarlar yanaşmış, tavan alçalmış.Sanki bir taş bebek kutuda gibi,Hayalim, içinde uzanmış kalmış. Cılız vücuduma tam görünse de,İçim, bu dar yere sığılmaz diyor.Geride kalanlar…

Kaç mevsim bekleyim daha kapında,Ayağımda zincir, boynumda kement?Beni de, piştiğin belâ kabında,O kadar kaynat ki, buhara benzet! Bekletme Yunus'um, bozuldu bağlar,Düşüyor yapraklar, geçiyor çağlar;Veriyor, ayrılık dolu semalar,İçime bayıltan, acı bir lezzet. Rüzgâra bir koku ver ki, hırkandan;Geleyim, izine doğru arkandan;Bırakmam, tutmuşum artık yakandan,Medet ey dervişim,…