1918 yılında Milas (Muğla)'ta doğdu, 13 Kasım 1996 tarihinde İzmir'de öldü.İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü'nü bitirdi. Ödemiş ve İzmir'de felsefe öğretmenliği yaptı.Bir süre hece ölçüsüyle yazdı, 1940 kuşağı içinde küçük adamın duyarlığını yansıtan, özellikle de sevgi, aşk izleklerini yalın çizgiler kullanarak işleyen şiirleriyle tanındı;…
Kategori: Nahit Ulvi Akgün Şiirleri
Yağmurda Düşünceler * Nahit Ulvi Akgün
Aldım kendimi karşımaSen böyle miydin dedimBir yağmur yağmaya görsünYerinde durabilir miydin Yürürdün gölgen uçardı duvarlardaÇekip üst üste cigarandanBir savurman vardı dumanıŞimdi değil ama eskiden Koşar mıydın bir oraya bir burayaİş yüzünden miydi üzüntünBöyle dar mıydı vakitYeter artardı sevişmeye
Hayalet * Nahit Ulvi Akgün
sokaktan insanlar geçiyorbenim aklımdan hep sentramvayda yanımdasınsofrada beraberizçatalı öyle tutmasigara içme diyorsunüzülüyorsun benim içinbak gömleğin kirlenmişbu sakalda nedenniye mahzun yüzüntam konuşacağım seninlekayboluyorsun
Sebep * Nahit Ulvi Akgün
Beni unutsun herkesDinsin şehrin gürültüsüOdam kalsın öyle ıssızBu gece çekilip kendi içimeAğlayacağım sessiz sedasız
Simitçi Çocuk * Nahit Ulvi Akgün
Simitçi bir çocuk Kordonboyu'ndaOyuncaklar mı kurar nedir usundaSimitleri bir dağıtır bir sıralarGözlerinde en yabancıl parıltılarGördüğü gemi düşleri martı düşleriSonra depremlerde sevecen ölmüşleri Kordonboyu'nda simitçi bir çocukBirden bir şakırtı bir çığlıkYalap yalap yanarken denizle batıMartı mıdır simitçi simitçi mi martıBoşalmış tablası dalar giderSularda görünür doğuda bir…
Saadet * Nahit Ulvi Akgün
Kesilivermişler elden ayaktanNefeslerinin sıcaklığındaBütün acılara kapanmış gözleriKirpikleri ıslanmış saadettenÖlüm gelirse böyle saatte gelmeliBelki farkedilmez yaşamaktan
Çare * Nahit Ulvi Akgün
Ben can sıkıntısına çare buldumİşim varmış gibi davranıyorumAşıkmışım gibi yapıyorumBekliyorum orda burdaNe bu telaş diyor biriTreni kaçıracağım diyorumNe bu dalgınlık diyor yanımdan geçenİşte bakın anlamıyor musunuzYa sizNe yapıyorsunuz
Sevdalı * Nahit Ulvi Akgün
Bakıyorum üstüme başımaGeçerken vitrinlerin önündenÖyle bir beğeniyorum ki kendimiSokakta yürüyüşüm de değiştiSelâm verişim deAşkımı anlatıyorum arkadaşımaBilmem kaçıncı defaSorma sevincimiŞarkı söylüyorum tramvay sahanlığında
Bölük Pörçük * Nahit Ulvi Akgün
Bölük pörçük imgelerHani pul pul serpilenŞenlikte düğünde görülenYağmur bu ne çabuk geçer Bölük pörçük düşlerSırtında bir ölüBu ağır yüküİndirince çilen biter Bölük pörçük düşüncelerYüzün yarım aynalardaÖteki yarımı arar daDeli gibi yollara düşer Bir gelir bir giderBilemezsin ne yapacağınıYadırgarsın çağınıTanıyamaz seni görenler
Anılar * Nahit Ulvi Akgün
Başımı yastığa koydum muSinsice saldırır anılarÖyle acımasız ki tutarBölük pörçük eder uykumu Bir pencere açılsa balkondanOdama yosun kokuları dolsaKıpır kıpır bir aydınlık olsaÜstümden kalkardı bu karabasan
Göçebe * Nahit Ulvi Akgün
Nereye gittiysem yadırgadım yerimiCanıma tak etti bu göçebe yaşamTam alışırken yurduma yuvamaBir de bakıyorum saat tamam Yüzümü iyiden iyiye tanıyorumElim ayağım benim deBaşkası çıkacakmış gibi karşımaAynalardan kaçıyorum şimdi Zaman içinde böyle darmadağınNe mutluluğum belli ne mutsuzluğumBir düşteymiş gibi hafifSis dağlarından yuvarlanıyorum Nahit Ulvi Akgün
Her Şey Yerli Yerinde * Nahit Ulvi Akgün
Hiçbir şey değişmeyecek o günGöçüvereceksin bu insan kalabalığındanGelmemiş gibi olacaksın dünyayaSanki bu odada sen oturmadınSen giymedin bu elbiseyiAğlamadınGülmedinYemedin bu ağacın meyvasınıBütün maceranBir varmışBir yokmuş Nahit Ulvi Akgün
Dalgınlık * Nahit Ulvi Akgün
Bir pencere açıldı kitabımın sayfasındaEl sallayarak sen göründün,Satırlar takım takım evinin önündeNe güzel bu küçük askerler…Fakat kayboluyorsun penceredenŞimdi ağlıyor bütün harfler… Sonra birden beliriyorsunElinde nakışlı mendilin, gülümsüyorsunVe başlıyorsun konuşmağaSesin ağlamaklı,Sesin yumuşak,Anlattıklarına karışıyor kitabın anlattıkları..
Birisi * Nahit Ulvi Akgün
Bir şey var aramızdaSenin bakışından belliBenim yanan yüzümden.Dalıveriyoruz arada bir.İkimiz de aynı şeyi düşünüyoruz belki,Gülüşerek başlıyoruz söze. Bir şey var aramızdaOnu buldukça kaybediyoruz isteyerek.Fakat ne kadar saklasak nafileBir şey var aramızda,Senin gözlerinde ışıldıyor,Benim dilimin ucunda. Nahit Ulvi Akgün