bir çift kumrukışkırtıyorilkyaz sabahınıkanat çırparakbiri göğübiri ağacı öptü.

ertesi gün içinaynaya bakıyorum hepomuzuna tüneyen akşamşimdi yüzünün yarısı gece.

hüzne üşüyor güzgeçip gittimsaklı rüzgarlarlahiç geceniz olur muydusormadım.

gögsünü bir isyanaaçmış gibigeçiyordu bir sokakBerkin diye bir çocuk vurulurken…

ıssız derinliklerden kopanbir dem anıdıreylül boranıdile düştüçiy tanelerinde.

gün geliraşk dayıkılırbir talan gibisuskunluğun…

beyaz zarifbir mendilgibigençlik yıllarıbunu düşündü yalnızihlamur ağacısevdaya durupbakarken gökyüzüne.

yüreğimi nadasa bıraktımşimdi bozkır toprağıçiğne geçufuk çizgimdensessizce

bir şiiribırakıp gidiyorumgökyüzü de çekip gidiyor benimleakşam rüzgarlarıyladönüyorumkapıları tutuyor yalnızlık.

ırmağın sesine iniyoray ışığıbir akasya açmıştır yüreğinio mahşeri gölgelereunut gitsin dünüay ışığından bir demet sunsevgilinindudağına değsin dudağıntutuşsun serin sularda gece.