Asi Rüzgar * Halim Şafak

asi bir rüzgâr dolanıyor dünyada ne iyionun ardından koşuyorumestikçe üşümek bana iyi geliyortortop olup yuvarlanıyorum geceye doğruşarkılar mırıldansam duyarım belkisesim dünyaya çarparak yankılanır insanlar dağılıyor sokak içlerinecaddeler kalabalık yalnızlıktan başkası yok ya varsa dememe hayat izin vermedi evler hatırlıyorum çarçabuk öldülerbahçeleri hep hatıralara açılırdıağaçlar çiçekler…

Ömrüm Diyorum Çok Acemi Hayat Çok Usta * Halim Şafak

-sesi içinde boğulanın kendi sesinden- sesimi duymayacak kadar yalnızım hayat iki kişi arasında gidip gelmek kadar anlamsızher odanın kapısı için bir anahtar edindimçevirdim çevirdim hiçbiri açılmıyor ne çare ayrılık böyle yaşanıyormuş demek bunca hayatboşu boşuna debelenip durmakmış zahir ellerim kimin ellerini tutsa hızla soğuyor ölümböyle…

Ömrüm Ben Seni Yine Yaşadım Sayıyorum * Halim Şafak

gece kim çıkıp geldiyse yağmur yağdııslandım odadan odaya koştum uzak bir kenti hatırlıyor gibiyim aklımda sokaklar caddeler evler kapı önlerinde hoparlörler ölümden mi söz ediyor yoksa ben mi duymakta zorluk çekiyorum hayat yeknesak olan ne varsa bana bıraktıeğri büğrü yollar evlerin arasında kayboldu ölümün sesi…

Ev Hali * Halim Şafak

senin bildiğin güz bir ev hali ruhunu her yerinden oyuyor yaprakların dalından kopup düşüyor yatağının ortasına sen orda yuvarlanıp durursun önce okuduğun kitaplar eskir elinde sonra unutursun kapını bir başkasına açmayı ne yapsan giydiğin her şey siyaha keser ne olursa olsun ömrün hep ayrılığı öğütler…