Yalnız * Friedrich Nietzsche

Haykırışan kargalarDarmadağın uçuşuyor kente doğruNerdeyse yağacak karYeri yurdu olanlara ne mutlu! Donmuş kalakaldın,Hanidir gözlerin arkada!Boşuna kaçışın, ey çılgın,Kıştan uzaklara! Dilsiz ve soğuk binlerce çöleAçılan bir kapıdır dünya!İnsan senin yitirdiğini yitirseBir yerlerde duramaz bir daha! Sen şimdi solgun, sarıKış gurbetlerine lânetli,Hep soğuk gök katlarınıArayan bir duman…

Yeni Denizlere Doğru * Friedrich Nietzsche

Oraya gitmek istiyorum, orayaArtık güvenim var koluma, kendimeÖnümde uzanan açık denizBir gemi taşıyor beni engine. Her şey pırıl pırıl, daha yeniUyur mekânda, zamanda öğle vaktiYalnız senin gözlerin, ey sonsuz!Senin bakışın seyreder beni. Çeviri: Selâhattin BATU

Yurtsuz * Friedrich Nietzsche

Dört nala koşan atlarUzaklara götürür beni,Korkmadan, doludizgin.Gören tanır beni,Ve tanıyanYurtsuz Adam diye seslenir. Haydi, haydi! Asla bırakma beni, Yazgım, ey parlak yıldız! Kimse bana soramaz,Nerelisin diye.Asla bağlanmadım bir yereVe geçip giden zamana.Özgürüm kartallar gibi. Haydi, haydi! Asla bırakma beni, Yazgım, ey tatlı Mayıs! Neden inanayım…

Köprünün Üstünde * Friedrich Nietzsche

Köprünün üstünde durmuşum geçendeKaranlık geceye bürünmüşüm.Bir türkü duyulur uzaklardanAltın damlalar yağardı bir deÜrperen aynasına suyun.Gondollar, ışıklar, bir de musikiGeçmiş kendinden,yüzdüler alacakaranlığa doğru.Ruhum, şu görünmez parmaklarınDokunduğu çalgı,Bir Venedik türküsü söyledi gizlice,Boyam boyam mutluluklar içinde ürpererek.-Bir duyan var mı dersin? Çeviri: İsmet Zeki EYÜBOĞLU

İşaret Ateşi * Friedrich Nietzsche

Burada, adanın denizlerin ortasında çıkıverdiği,bir kurban taşı gibi birdenbire yükseldiği yerde,burada, kara göklerin altında tutuşturuyorZerdüşt koca ateşini,yollarını kaybetmiş gemicilere işaret ateşi,bir cevap verebileceklere soru işareti… Beyaz-gri karınlı bu alev-arzulaması yalıyor soğuk uzaklıkları,hep daha arı yüksekliklere uzatıyor boynunu-sabırsızlıkla dikelmiş bir yılan:bu işareti takıyorum kendi kendime.Benim ruhumdur…

Türküler * Friedrich Nietzsche

öylesine geniş ki yüreğim bir deniz gibi, güler yüzün bir güneş ışığınca tatlı ve derin yalnızlığında, dalganın dalgaya sessiz karıştığı yerde. gece mi bastırdı? gün mü yoksa? bilmiyorum. güler bana o tatlı o sevimli güneş ışıltılı yüzün, ben bir çocuk gibi mutluyum. gece yarısı bir…