Düştün Kalbimden * Enver Ercan

en uzun on yılımı kaybeden dünyabilir miydin aşkların varsayım olduğunuyüzüne baksam kendimi dinlerdimdüşünüp yalanın nerde durduğunu tuhaf bir aşktı bizimkisinefreti emerdim dudaklarındabeş dakika konuşsak türkçemiz biterdisuçlarımızla uyanırdık sabahlara sen şimdi yanlış kanatlarınlabir sarışınlıksın rüyalarıma sızankıpırdatmadan hiçbir anıyıkaza süsü veririm bu aşka da zamanlasildikçe yüzünü unutuşun…

Dudak Tiryakisi * Enver Ercan

suyun sesi benim sesim gözlerin kaç zamandır uzak bakıyordokunsam canın yanacak sankigecemi bahçelendiren yüzünkararsız bir mevsim şimdirüzgârında dağılıyordalgınlığın külleri o elini koyduğun yer var yaikimiz için de iyizorlasak, biliyorumbir türlü beceremeyiz türkçeyi senin burnun aşka sürtüldübenimki yirminci yüzyılabu şiirin adı'türkçenin dudaklarısın sen'olmalıydı aslında Yasakmeyve, Temmuz-Ağustos…

Deprem Senaryosu * Enver Ercan

Aletsel büyüklüğü kaç olursa olsunŞok irisi bir artçıdaBizim evin zemin kata kadarIneceği kesinKapıları bile çalmadan hem deYüzümün şekli ne hale gelir o hengâmedeBilemem amaEn günahkâr ben olurumYıllardır biriken 2-3 ton kitaplaKızım zaten ayrı alemİkide bir kitapların sonunu düşünÜyor:'bir de yağmur yağarsa… ' benim umurumda bile…

Sizin için Günlerdir Pul Biriktiriyorum * Enver Ercan

Dün sesiniz kalmıştı duraktaArkanızdan yetişemedimBari şimdi dinleyin lütfenKanat açıp durmasın adımlarınızGünler var ki size niyetliyimAma hep böyle durgun dudaklısınız Çok mu gevezeyim ?Haklısınız… bir tarihiniz vardır elbettepeki ya coğrafyanızküçük bir gezinti yapardık sizinlesözcüklerinize kadar ıslanırdınızyanlış anlamayın lütfenbirlikte kaynardı suyumuz çok mu cüretliyim ?haklısınız… size dokunsam-bilmiyorum-…

Gece * Enver Ercan

el ayak çekildi gecenin gölgesine bir düş gibi uzandın kızının örtüsünü örtmüştün kolunda uyuyup kalmış karın gölden suya değse ıslanır şimdi acemisin biliyorum elin ayağına dolaşıyor günü denerken bir gerçeğe parmak basar gibi basamıyorsun da ölümün tetiğine kırkyalan sözcükler kesiyor rüzgârlarını onun için aylar var…

Gündüşü * Enver Ercan

üç gündür aynı kadın durakta gözleri sonsuz gece sabaha değen üç gündür ?fazla biletiniz var mı acaba?? sesini duymak için iyi niyetli günahlar özleyen adını bile bilmiyorum daha ama hep tedirgin bakışları ön kapıya yaklaşıyor usulca sile boza yüzündeki anlamı sesi kalıyor durakta, bir de…

??manzara Gülüşlü Kız * Enver Ercan

öpüşmekte güçlük çeken bir kızdı işteüstelik düşlerimden ödü kopardıne zaman farlar geceyi çizseteni sakallarımda yanardı soruları rahatlatan bir yanıttı belkişimdi evde olsak ne güzelyatıp uyumazdık derdiev türkçesi ışırdı sesindedilime dolaştıkça sözcükleri acıyı andıran bir anı artıkodamın şaşkınlığı bundandüştutan akşam saatlerineusul usul damlıyor zaman gökyüzünde tuhaf…

Kirlibeyaz * Enver Ercan

haylaz bir adamdan da başlanabilir sevmeyeTertemiz kâğıtlara mürekkep dağıtır dasonra gelip yıkanır teninlea kara bir adamdan da başlanabilir sevmeyeupuzun yola düşse gece korkar dasonra gelip sığınır gölgene ucuz bir adamdan da başlanabilir sevmeyetepeden tırnağa yağma durur dahep 'bi dostluk' kalır geriye

Di * Enver Ercan

elim sana değsediniyor gecesaçlarından başlıyorumgünü çözmeye yüzüm sana değsesürçüyor zamandaracık odalardaben kâfir, sen müslüman dilim sana değseuyanıyor sözcükler

* Enver Ercan Yaşam Öyküsü

Enver ERCAN (1958 – ) 21 Ocak 1958 tarihinde İstanbul'da doğdu. Haydarpaşa Lisesi'nde okudu. Çeşitli yayınevlerinde editör ve danışman olarak çalıştı, tv ve radyo programları hazırladı. Güneş, Sabah, Yeni Düşün, Varlık gibi gazete ve dergilerde edebiyat sayfaları hazırladı, yayın yönetmenliği yaptı. Varlık dergisine, Yaşar Nabi…

Gök Yüzünü Çevir Bana * Enver Ercan

bende bulduğun benim de aradığımdı sarmaşıp inceldiğimiz o noktahadi tut elimden gezdir sokaklarınıansızın yakalan sağnağıma akşam kendini karartırken geliyorsunkomşular kimbilir ne diyorgünü soyunup beni giyiniyorsunparmakların ışıkları dinlendiriyor gök yüzünü çevir banagezinsin tutkunun alevden diliuçarken çıkardığın o ses var yabütün sözcüklerin özeti gibi tanrı bu geceyi…

Geçtiği Her Yeri Öpüyor Zaman * Enver Ercan

koltuğunun yerini değiştirdim dünyüzün beliriyordu camdadudaklarından geçen güvercintozunu alıyordu sözcüklerinsen ağzını açmıyordun ama hadi çevir telefonubari dostluğunla oyala bu akşam da gülümsüyorsun fotoğraftagözlerinde taraf tutan bir sevgiyüzün bana ayarlı rüzgâr almayan bir sabahtıama kokun hâlâ odamda hem içindeydim o anın hem de dışındasen yalnızca şaşırtmıştıntutan…