* Egemen Berköz Yaşam Öyküsü

EGEMEN BERKSÖZ (1941-….) Karadeniz Ereğlisi?nde doğdu. Ortaöğrenimini Bolu Erkek Lisesi'nde tamamladıktan sonra Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi İtalyan Dili ve Edebiyatı Bölümü?nü bitirdi. Cumhuriyet Ansiklopedisi'nde Çevirmenlik ve metin yazarlığı ile uğraştı. Şimdi ” reklâm yazarlığı” yapıyor.İlk şiiri Yeditepe dergisinde yayımlanan (1959) Berköz, kuşağının…

Ürper! * Egemen Berköz

Bir akrep girdi düşümedolanır dururmuşzaman evreninde. Bir akrep girdi düşümekıvırmış kuyruğunudeğdi değecek kendine. Ya ben mi? Ben debir atommuşum meğerkuyruğunun bir yerinde. (Kitap-lık 60, Nisan 2003)

Sorular Sorular * Egemen Berköz

Ölümüm boz yüzü, çağırma beni. Toprağın katı yüzü, bırak beni. Ezgilerin çekici yüzü, denemeyin beni. Dünya beni salıversin. Salıversin beni kendime Salıversin beni yirmilerime, onbeşlerime doğru. Gelincik tarlalarıma, çiçek kurutmalarıma, çocukluk uykularıma doğru. Bir tabanca bana bakıyor. Bir kül tablası. İki kalem. Bir kitap. Birkaç…

Sığınak * Egemen Berköz

Göğü kahverengileştiren bir çocuk sizi coşkuya itecek. Sobayı yaktıktan sonra anılar ölüler evinden on beş dakika. Öğretmen garip. Kaçak. Babası nasılsa ölen bir çocuk ağlayacak. İsterse değil. En büyüyü bozan içgüdü biliyorum elbet bir gün kuşların bana da konacak. Köy uyuyacak. Kaçak bir yanılsamadan sonra…

Yeniyetme * Egemen Berköz

Çiçekler sana geliyor bak çiçekler suskular ben umarsız sokaklar sokaklar tirtir uzak bir dağ yeşillenir gizli umarsız ellerim ellerim gizli sonra ben iki çifte adım hiç ve gizli kiremitler kıpkırmızı bak pencereler karanlık karanlık ezgi bir taş atsam başlamış ezgi bir karanfi ağacı kurusa karanfiller…

İyi ki Fesleğenim Var * Egemen Berköz

Yağmur ıslatıyormuş Güneş kurutuyormuş Kar kapağını kırmış Rüzgar koparmış atmış Çocuklar oynuyormuş Çöpler atılıyormuş Römorkum çürüyormuş Yeni ameliyat olmuşken Ben nasıl unutmuşken. Unutmak ne güzel! Ben ne coşkular yaşayıp Ben ne umutlar tüketip Ben ne şiirler yazamayıp Unutmak ne güzel. Ellerimde fesleğen kokusu…

Bir Kedim Bile Yok * Egemen Berköz

Neden elimdeki gazeteyi attım birden Neden kapattım radyoyu Neden bırakıp kalktım sofradan Neden yarıda söndü sigaram Neden kalkınca bulamayacağım masadan terliğimin tekini Bulup getirsin bir kedim bile yok Üstelik bir kedim bile yalnızlığım bile tamam değil Ne kitaplarım var tozlarını alacak Ne kedim üzüm yedirecek…

Beyaza Kaçan * Egemen Berköz

Yalnızlığı kurşunluyor geçmiş gün kendime bakıyorum. Duvara tebeşirle çiziyorum testiyi mavi testi, gözleri trahomlu esmer bir çocuk gibi geliyor gece. Lambam yanıyor. Testi ve su. Usu taş evlerin, ne anlatıyor çobanların ezgileri yatağımda bir kadın sessizliği. Şu ovanın toprakları bomboş, şu bodur ağaç beyaz çiçeklerle…

??çin Askeri Ah Devran * Egemen Berköz

İçim. Yeşil sarı ovadaİlkyaz selleri, geceninhüznü olur ve sığmaz, sığmazodama. İçim. Binlercehasır şapka, güneşyakar ve divan sazı kırmızı şarap.Türkümü söyler. İçim.Benim türkümü söyler. Karanlığı deler kırmızı. Yanartoprak yanar topraksigaramın ucundakaranlığı deler kırmızı. Hoşça kalderim günışığına. Gecembenim gecem başlar, yağmuruve Vivaldiyi gecemalır gelir. Susarım. Şiir yazarım.Karanlığı…

Unutma! * Egemen Berköz

Güneşten korurken kendinigölgeye çarpılma. Ağaç büyür büyür büyürtohum olur. Sevgi büyür büyür büyürgülümser. Sevgi kabarır kabarır kabarır.Perdeyi indir. Saati kur.Saati kur, unutmakendinle buluşacaksın. Eğleniyor musun?Yüreğin sıcak mı?

Basit Bir Yalnızlık Da Yeterdi * Egemen Berköz

Basit bir kareli defter de yeterdiSamatya istasyonunu anlatmak içinakşamı beklerkenbeklerken parçalanmış umutlarıbiraz önce yağmur yağmış o istasyonhüzün dağıtırkenuzaktan bakanlara bilekıyı yolundan geçenlereve yolculara ki hüznün kendisidirbiraz şairdir akşama doğruanlayışla bakar istasyon şefihafif gülümseyerekve aldırmaz bileve birden gün geçeraldırmaztirenlerle yolcularla yüklerlebiletlerle pasolarla geçer günve Egemen Berköz…

Sensin * Egemen Berköz

Ne kadar gençsin.Dünya güzelisin.Topraksın. Çiğli, yumuşak, ot kokusu.Ağaçlar arasından bir yokuşsun, soluk kesen.Denize inersin, coşkusun.Bir telefonsun, kısık.Bir habersin, taze.Bembeyaz bir kâğıtsın, bekleyen.Dünyasın.Kavgam.Dinginliğim.

Kapana * Egemen Berköz

Seni kırmızı gibi, şiirlerimle bir susturmak istiyorum seni, bir yosun gibi yoksul Baraba suyunda çocukluğumun ezik türküsü ey çocukluğumun ey bulunmayası gömü seni nasıl nasıl yaşıyorum. Yalnızım, dayanamıyorum, uzak denizler geliyor usuma seni kırmızı gibi, coşkumun ortasında (seni?) kuruyorum, neler kuruyorum belki bir yılgıyı, belki…