Behçet Aysan Yaşam Öyküsü

Behçet AYSAN (1949-1993) Ankara'da doğdu. Selimiye Askeri Ortaokulu ve Kuleli Askeri Lisesi'nde okudu.1968'de Ankara Tıp Fakültesi'ne askeri öğrenci olarak girdi. 12 Mart döneminden sonra politik nedenlerle ara vermek zorunda kaldığı tıp öğrenimi sırasında çeşitli işlerde çalıştı.Mezun olduktan sonra İzmit'e tayin oldu. Ankara'da psikayatri ihtisası yaptı.SSK…

İpekten Gece Gitme Kal * Behçet Aysan

İpince ipekten gece hışırdasa yırtılır gibi çalıyor sessizliğin kampanası dışarda, afiş asıyor çocuklar uzaktan silah sesleri geliyor kal diyor, bir kadın sesi – gitme kal, ve patlamaya hazırlanıyor leylaklar… kalbim de.

Tarih Yazmaları * Behçet Aysan

Demdibir bedahşan lal.yanmış meşeye eğilmededoğru yalana, sevda acıyainci mercan firuzekile ve kireceve şerbet kanaaltın sırmalı sündüseğilmedeydi ketene. Demdiyosunlar sularısular yosunları emdive insanlarforsa bir deniz anasınınmemelerindensomurmaktalardı kederi. Demdive onlar beklerdiki bir gün ses uykudan uyanırdal eğilir ışık kıpraşırgün değeryaşamak sal kullanırve dahi hayat denize benzerkalayında el…

Semender * Behçet Aysan

kurtarılmış bir kalptir taşıdığınsenin, ne bakırdan bükülmüşne de geçirilmiş bir değirmendenkimselere benzemeyen. kurtarılmış bir aşk yaşıyorsunsen, ne paranın kiri sinmişüstüne, ne yalan safran gibialmış rengini onun. hiçkimse de olmayan bir aşk alevlerlesevişenbir semenderin kalbi gibi.

Redif Kışla Sokağı * Behçet Aysan

redif kışla sokağı güneye bakarküçük bir anadolu kasabasındave mor beneklikelebekler gibiuçuşurdutozlargaliçyaçok uzakta. redif kışla sokağı güneye bakarönünden boz bulanık sular akarve eşiğine oturmuşdolunayı seyrederyemenisi kanlıkadınlarla çocuklaryemençok uzakta. redif kışla sokağı güneye bakargidip de gelemeyen o göçmen kuşlarelif yüklüyürümüyor kağnılaraçlık kırımtifüs salgınçok uzaktakafkaslar. redif kışla sokağı…

Kırık Bir Kurşun Kalemin Şiiri * Behçet Aysan

yollar uzak ay bedirsırtımda gümüş hançeryürürüm de ölememkan damlatır karanfil. usulca mavi bir karkara geceye düşertutuşur fundalıklargelir kalbimi yakar. gün olur belki öperay ışığı acıyıo yaralı cerenleryanık sulara iner. yollar uzak ay bedirsırtımda gümüş hançeryürürüm de ölememkan damlatır karanfil

Kül Harmanı * Behçet Aysan

indirdi kepengini üstümüzekara böğürtlen bir gece ne yapsampirinç şamdan taşısam geçirdi hevengini yağlı urganboynumuzda bir kiraz dalı ne yapsamçatal dirgen kullansam bindirdi dengini bir katarabalrengi kömür gibi acıdan açlık gözyaşı kanbindallı fistanı gülişliği mavi çelik tülsavrulsa külleri harman yaralı ve yayan yürümektedir yaşam ne yapsam…

Kuşlar Da Gitti * Behçet Aysan

yalnızlık senin o konuşkan kuşunhani hep duvarlara anlattığınhapislerden kalma sürgünlerden. yalnızlık senin o konuşkan kuşunbulutlar taşıdığın yakut sürahidebegonyalar büyüten eski alışkanlık. yalnızlık senin o konuşkan kuşunkırk kapıdan geçmiş kırk kilitten. yaralı, dili lal, kanadı kırıkvurulmuş başında bir yokuşun.

Karanlıkta Nakış İşliyor Kızlar * Behçet Aysan

karanlıkta nakış işliyor kızlarkızlar yasak düşlerde yalnızlar o şakalarında saklı elmasıbüyüten aynalarında çatlağı yalnızlar mor bir ayrılığa gazel söyleyenturuncu bir aşkla lacivert kedere yalnızlar siz de kucaklayın yağmurun sesiniakasyalar da açar bir gün gelir yalnızlar yalnızlarkaranlıkta nakış işliyor kızlar.

Düello!.. * Behçet Aysan

parçalanmış bir aynadanakışları esmer bir yüzyansısını görüyorumperçemleri akdenizlibakışları simli sündüsparçalanmış bir aynada. ah! benim bu deliliğimıssız bir ada arıyoryanaşıp çıkınca, şaşkındolaşmış çok önceleriyabanıl ayak izleriah! yazık orda binlerce. titrek bir mum ışığındayeniden sarsak yüreğimasla anmayacak aşkıbir kez daha yapmayacakyine çarpıp kayalarasu almakta, su almaktabatmaktadır köhne…

Dağılan Gül * Behçet Aysan

ne söylersen söyle bu aşk ikimizindi ikimizindi bir zamanlar aynı gökyüzü bir samanın tutuşması gibi olan şey biraz erzurumdu biraz rize biraz mardin geniş, dingin, sürekli bir yurt gibi ne söylersen söyle rüzgardır duyan düşleri çağıran iri siyah gözleriyle ve yanıbaşımızda mutlu kalan ne var…

Bu Aşk, Bu Şehir, Be Keder * Behçet Aysan

1.hoşça kal ayak izimserseri sokaklardahoşça kalkendine bir başkagökyüzü büyütenkardeşimgece fenerihoşçakal kal çaldığımIslıksöylediğim türküdoludizgin karlarda.hoşça kalanneminyüzühep beyaz yaşmaklısırı dökülmüş bir yalnızaynada.hoşça kaldolunayınaltındaıhlamur ağaçlarınakazıdığımşeyhoşça kal uzaklarda yanananızların parıltısı hoşça kal. 2.bir gün gelecek bu gün debir anı olacak nasılsaoturduğumuz bu masabu kum saati, bu rüzgar, bu eskikomodinbu…

Bir Kiraz Dalı * Behçet Aysan

bahar mührünü vurmuş leylaklaraçmış, uzansam bir kiraz dalıiçimde koşup duruyor bir maralgelincik tarlaları çığlık çığlığa oralardan geldim baş eğmedengecelerin kımıldayıp sonlandığıışık ışığa mor kanatlı kelebeğiküflü duvarları bilirim voltaları suskun küflü duvarları kan sıçramışçakıyla takvimler kazınan, günlersaatler, dakkalar- bitmeyen zaman ağarmış kireç oyuklarındasoluk renkli sözcükleri.

Bir Eflatun Menekşe * Behçet Aysan

sevdalı bir menekşetanırdımeflatunözgürlükte açan. başkasının sevincionun da sevinciydi inci kolyelerlesüslüboynuna hiçölüm yakışmazdı ki. geceleyin, kuş uçaruyanırmenekşesanki kapısı çalanonunki. sevdalı menekşemhercai eflatunum üzgünüm seni bensoldurdum seni ben öldürdüm bir saksı yaparakyaşadıklarımızdan.

Bir Bahar Dalıyla * Behçet Aysan

Çocuğum da büyüyor benim gibiBir bahar dalıyla öpüşerek ilkAyrılığın burcundaVe acının kundağındao.(yelesi gümüştensevdası sütbeyazterkisinde ölüm) çocuğum da büyüyor benim gibikoca bir oyuncakçı dükkanısanarak dünyayıve masaldaki kafdağındao. (yelesi gümüştensevdası sütbeyazterkisinde ölüm) çocuğum da büyüyor benim gibinişangahlarla nişanlanıptadarak barutuve dalyanların ağındao. (yelesi gümüştensevdası sütbeyazterkisinde ölüm

Attila Jozsef Okurken * Behçet Aysan

acıyla okuyorum attila jozsef'ihazin ve sararan güzün şarkısıylakarşılıksız bir kuğu aşkı gibi aklut gölü kadar derin bir acıyla acıyla okuyorum attila jozsef'iikimiz de doldurup yalnız kederleaynı çeşmeden hayatın güğümünütünelleri aynı bir kara trenle acıyla okuyorum attila jozsef'iikimiz de savrulan mor çığlıklarınkatmışız çivitini aşkların ateşineve o…

Örüp İnce Bir Tığla * Behçet Aysan

duvarda, solgun ışıklarla oynaşmadabir örümcek ve düşüncelerimince bir tığlaörüyor ağını, sessizcegünbatıyor. kara battaniyelibir ölü yürüyor sonrakireç döküntüleri ne kadar dabenziyor ona,öldürülmüş bir arkadaşınınfenerini tutuyor,içli bir madenci şarkısıyla geçerkenşehrin dikenli telleri arasından. limanda yük boşaltıyordu kardeşidünya genişpergeliyle yer açıyordu,onunla koşanların kalbindeve bir gül ağacınıntomurcuğunda yeniden açıyordu….

Ayna..! * Behçet Aysan

kırılınca bir büyük ayna şarkılar da yarım kaldı büyü bozuldu, durdu saatler suda suretimiz asılı kaldı. yoktu, şehirler gezdim ülkeler düşlerim sahipsiz kaldı ve şimdi kim bilir nerdeler gül güle değdi solmuş kaldı. anıları öğütür değirmenler bir aşk söyleyin ki bana daha başlarken öl demeler….