* Asım Öztürk Yaşam Öyküsü

15 Kasım 1950, Selendi , Manisa'da doğdu. İlk ve ortaokulu Selendi'de bitirdi. Manisa Lisesinde başladığı lise öğrenimini Salihli Lisesinde tamamladı. İzmir Buca Eğitim Enstitüsü Türkçe Bölümünü bitirdi (1978). 1973'ten itibaren İzmir Ticaret Odası, İzmir Rafinerisi, İş Bankası, EÜ Basın Yayın Yüksek Okulunda çalıştı. 1986'dan bu…

Suyun Eskittiği Saatler * Asım Öztürk

Dün bir ay sürgünü geceydiKirlenmiş bulutlar serdim yıldızlarımaDargınYorgun bir mavide eylenirkenEvren; Sürdüm sarışın atlarımıPembe düşlerimle asılsız ovalarıma;O yaşanmamış çocukluklardan sonraMavi kuşumla dağıtıp yokettiğim aynalarKapında ıslak bir mendil gibi kuruyorum,İmbatına ser beni körfezininDemir parmaklıklar kuşatırkenPencerelerimi-Çırpındıkça sana değecek gibiyimO uzun gecelerden sonraSaatlerin vardiyasındaAlışılmadık bir vidanın metal sesiyim….

Gövdeme Dokunmak * Asım Öztürk

Kumlara dokunurkenYitirilmiş güzleri geri verecek gibiSessizliğimi bozuyorKopup gelen o sarışın uğultularNarların çatlağıÇağlayanları emziriyor gibiDerinlik sanki gözlerinde gizliHer yolculuğun yitik çocuğuydum. Kumlardaki ayak izlerimEle vermese beni,Ayva kokularını unutmuştumOdaları giyinince anladımPencereler yıldızlı göklerimdi,Uzaklarda;Söğütlerin diplerindenAğır ağır akan kırgın ırmaklarVarılmazın tek yolcusu;Acılı derelere dokundukcaMeşe yaprakları çizip geçiyorGözlerime millemiş uykuyu;…

Esmer Çocukların Yangını * Asım Öztürk

Esmer çocuklar oynuyor gündüzlerimdeDil yarasını sarıp üşümeleriyleİniyorlar kıyılardan.Kuru otlar besliyor gecelerini O yorgun bulutlar dinleniyor ÇamArdıç kokusunu tepelerde.Sen gecelerden korkmazdınGecelerden hiçGeçer giderdin;El, ayakKırık dökük kül rengi sesinleYoklayarak.Gelip otururdunEsmer çocukların gecelerine. Öylece kalırdı sesinSonyaz yapraklarının yanındaEsmer üşümeler içinde;Kırılmış gibi kirpiklerini eğerekÖrtünür geçerdiSaatler miydi ardındanGünboyu.Gün yakın bir…

Ertelenmiş * Asım Öztürk

Ertelenmiş eylüller duruyorSarı kasımpatlar kokan ellerindeBuruk bir güz sürekli örtündüğümÜşümelerim yalnızlıktan;Dağıtıp dağıtıp bıraktığımGünler eskiyor,Elim varmıyor yaşananlarıyırtıp yırtıp atmaya.İçimde birike birike dolan bir özlemTanıksız acılarımTanıksız günler geçiyor. Her saatin kendi zamanıdırGeçerken unuttuğumBu vitrinBu yolArdıma bakmadan tükettiğimUzaklarım; öyle duruyorSessizliği kıranDudağımdaki o fırtınayıGözlerim taşıyorum,Dağılmış parçalanmışSürülerle ışıklar üstüme geliyorBiraz…

Aynalar Yorardı Beni * Asım Öztürk

Durduğunla çoğalırdım o yerdeAdın, acımasız bir kanat gibiAlır giderdi beniAlır giderdi,Ben öylece sesimdim;Aynalar yorardı beni. Öylece çıkmazdım odalardanKırış kırış duvarlardan alamazdım kendimiIlık bir esmerlik,Gelip otururdu aklıklarıma,Ben duvarda kalırdımSesim çeker giderdiMaviliklerle,Hep dilimdeki denizlerle;Özgür müydümSöylemek zor,Zincirimin izleri dururdu sözcüklerimde,Kırıp kırıp yoksadığımDenemeler sonrası alışırdımYeni gitmeler,Hep yeni gelmelerin kendisiydi;Aynalara…

Unutulmayan Sessizlik * Asım Öztürk

Öyle büyüyor ki sessizlikMaviyi çelip düşürüyor koşarkenKalıyorum kıyısında evrenin;Kırık bir cam örseliyorDurmadan ışığımı,Yitik bir zaman denizindeSonsuzluk küreğim oluyor,Çektikçe uzaklaşan bendeki o kıyı; Şimdi damlayıp çoğalan acımÖyle derinleşiyor ki yaramUzun sürmez bu ayrılıkGünün geceyle örtüşmesiKumun ısıtmasıKendine gömülü taşın çatlamasıUzun sürmez;Her sözcük kendi hançerini bilemezBu yara,Kanadıkça hiç…

Bir Kum Tanesi * Asım Öztürk

Bir yaprağın durduğu yerdeRenklerin sesi vardırÖrer ışığını kirpiklerindenBakışı kanatlanır uçar uzak denizlere, Derinlerin güz güneşine söylediğiSuların dilindedirAkar acının damarlarından bir ormanKardeşi yağmur serinliği. Dudaklarının kıyısında duranO kırık dalı alıpOlanca yazıyla atınca sularaGüz kızıl bir yaprak olurYazı kanar,Ağır ağır işleyen bir sevdaya. Unutulmuş muyduYılların örselediği çiçek…