Aleksandr Blok Yaşam Öyküsü

Aleksandr Aleksandrovic BLOK (1880 ? 1921)16 Kasım 1880'de Rusya'da, St.Petersburg'da doğdu. Babası hukuk profesör?üydü. Küçük yaşta anna ve babasının ayrılmasıyla Petersburg Üniversitesi'nin rektörü ve bir botanikçi olan dedesi Beketov'un evinde akademik ve bohem bir çevrede büyüdü ve yaşadı. St.Petersburg Üniversitesinde önce hukuk sonra tarih ve…

Durgun Yıllarda Gelmiş Olanlar Dünyaya * Aleksandr Blok

Durgun yıllarda gelmiş olanlar dünyayaAnımsamazlar geçtikleri yolları;Biz, Rusya'nın korkunç yıllarının çocukları –Gücümüz yok hiçbir şeyi unutmaya. Yakıp kavuran, kül eden yıllar !Çılgınlığın mı, umudun mu kökü gizli sizde?Savaş günlerinden, özgürlük günlerindenKanlı bir parıltı kaldı yüzlerde. Uğultusu tehlike çanlarınınDilsiz olmaya zorladı bizi.Uğursuz bir boşluk kapladıBir zaman…

Aleksandr Blok * Rusya

İşte o altın yıllarda olduğu gibiAşınmış üç eyer kayışı sallanıyor yineVe renk renk üç tekerlek dingiliDalıp çıkıyor eğri büğrü izlere? Rusya, yoksul Rusya!Kül rengi köy evlerin seninVe rüzgârın taşıyıp getirdiği türkülerGözyaşları gibidir ilk sevgimin Acımak elimden gelmez sanaBen kendi boğuntumu yaşamaktayım şimdi?Git, istediğin büyücüyeTeslim et…

Aleksandr Blok * Sanatçı

Yaz sıcakları da geçer kış fırtınaları daGeçer şenlikleriniz matemleriniz geçerVe ben bastırmak için yüreğimdeki özlemiBilinmedik bir türkünün doğmasını beklerim. Geçer şenlikleriniz matemleriniz geçerKapmak ve dondurmak ve belirlemek için.Umudumun katına ucu ucuna seçilenİnce bir iplik gibi uzanıyor şimdi. Deniz mi uğulduyor? Dallarda şarkı söyleyenBir su perisi…

Aleksandr Blok * Mavi Yağmurluk

Yiğitliği, kahramanlığı, şânıBu kahpe dünyada unuturdum benYanlı bir çerçevede ışıdı mıYüzün önümdeki masa üstünden. Gün geldi ve sen gidiverdin.Geceye attın aziz yüzüğünü.Yazgını bir başkasına verdim,Unuttum ben o güzel yüzünü. Günler geçti, hep telaş içre,Hayatımı yıktı şarap ve tutku?Birden hatırladım ben seni veGel dedim, gençliğime çağrıydı…

Gece.şehir.uyumuş. * Aleksandr Blok

* * *Gece. Şehir uyumuş.Kocaman pencerenin ardındaCan çekişen bir adam gibiSakin, heybetli. Camın önünde kederli biriKüsmüş talihine,Göğsü bağrı açıkYıldızlarda gözleri. -Yıldızlar, yıldızlar!-Nedir kederimin sebebi? Yıldızlarda gözleri. -Yıldızlar, yıldızlar!-Nereden geliyor bu keder? Ve yıldızlar konuşuyorAnlatıyorlar her şeyi. Çeviri: Melih Cevdet ANDAY – Erol Güney