Bektaşi'nin birine konuk gelecekmiş. Bektasi konuğu nasıl ağırlar..Elde yok, ayakta yok.. Mahçup olmak da istemiyor…Komşusu Yahudi'nin bir sürü keçisi varmış…Onlardan birini çaktırmadan alıp kesiyor…Ama çaktırmadığını sanan kendisi…Yahudi, ağacın arkasından gözlermiş durumu…Diyor ki kendi kendine, “Kadıya gitsem.. Kadı Müslüman, o Müslüman, ben Yahudi.. Davayı kazanamam. Hadi kazandim, Bektaşi'nin nesi var ki, ondan alıp bana versin…Biz artık Allah'ın huzurunda hesaplaşırız…Yillar geçiyor.Yahudi, Allah'ın huzurunda davacı oluyor, Bektaşi'den… Mahkeme kuruluyor..
Allah :
-Sen Yahudi kulumun keçisini kesmişsin, diyor Bektasi'ye…
-Kesmedim, diyor Bektaşi…
-Ben gözlerimle gördum diyor, Yahudi..
-Allahım, diyor Bektaşi… Bir mahkemede bir adam hem şahit, hem davacı olamaz.
-Haklısın ama, diyor, Allah Ben her şeyi görürüm. Ben de gördüm, kestiğini…
-Allahım, diyor Bektaşi…Aynı mahkemede, hem şahit, hem hakim olunmaz…
-Gene haklısın, diyor Allah… O zaman getirin keçiyi ona soralım…
-Ne!… diyor Bektaşi… Keçi burada mı?…Ver onu o zaman bu Yahudi'ye…Bitsin bu dava..