24.12.2013 / 00:00

Bahadın nere, Manisa nere? Şair Ragıp Özcan sayesinde Anadolu'muzun bu köyünü, yani Bahadın'ı, Özcan'ın damağımda tat bırakan dizelerinden öğrendim.

Ragıp Özcan , öğretmen arkadaşım… Bu zamana değin beş şiir kitabı yayımlandı. Kitabının adını da doğduğu köyün adını vermiş. Şair hiç unutmamış ki köyünün güzel insanlarını. Kitabında yer vermiş sevdiklerini. Özlemini de şöyle dile getiriyor:

İster köşkte
İster villada
İster sarayda oturun
Yaşadığınız yer
Ne kadar güzel olursa olsun
Doğduğunuz ev
Yüreğinizin sol yanında oturur hep.

Yüreği kıpır kıpırdır Ragıp Özcan'ın, Avuç pınarından su içmeyi özler. Kayacıkta elini, yüzünü yıkamayı özler, özlemleri onu çocukluğuna, Bahadın'a götürür:

Bahadın demek
Anam demek
Anam demek
Bahadın demek
Bahadın demek
Babam demek
Bahadın demek
Kardeşlerim demek
Bahadın demek
Emmilerim demek
Bahadın demek
Bahadının güzel insanları demek

Şiir masalımsı bir anlatımla devam eder. Ragıp Özcan Spil'in gölgesi altında yaşasa da, doğduğu köy hep belleğindedir. Belleğinden hiç silinmemiştir Fidan abası, Elvan emmisi, Hasan, Ahmet, Süleymen emmisi. Ne Ali dedesini, Ne de sarıkız ebesini unutmuştur.

Şair , “güzel anam” diyerek annesi için yazdığı dizeler aslında Anadolu Kadını'nın yaşamıdır. Dizeler yüreğime hançer gibi saplanıyor. Dizelerle yol alıyorum Anadolu analarının yanına:

Nazlı anam
Güzel anam
Canım anam
Anaların iyisi anam
On yedi yaşındaydın
İlk çocuğunu doğurduğunda
İki kürtaj
On bir doğum
Bir de düşük sığdırdın
Kadınlık yaşamına
Dizeler acılı annenin yaşamını anlatırken, anne dayanamaz evlat acısına ve çekip gider bu dünyadan.

Şair kardeşimin bu kitabında doksan bir şiir yer almakta. Sizlerde sevgili okurlar Kitabı elinize alıp şiirleri okursanız dizelerle Anadolu'nun bu güzel köyüne uzanıp gidersiniz. Ragıp eline yüreğine sağlık.